مصوب 12/1/1354 وزارت دادگستری
ماده 1- اجرای احکام و تصمیمات قطعی دادگاه خانواده جز در مواردی که در این آییننامه استثنا شده، محتاج به درخواست ذینفع است.
تبصره- تسلیم گواهی عدم امکان سازش به دفتر طلاق و اجازهنامه ازدواج مجدد به دفتر ازدواج در حکم درخواست اجرای تصمیم دادگاه است.
ماده 2- در مورد تصمیمات راجع به حضانت و نفقه اطفال و تعیین تکلیف در امور حسبی و مورد ماده 14 قانون حمایت خانواده دادگاه راساً دستور اجرای تصمیم خود را به هر ترتیب مقتضی بداند به مامورین اجرا یا کارمندان دفتر دادگاه یا مامورین شهربانی یا ژاندارمری و سایر مامورین انتظامی میدهد.
ماده 3- اجرای سایر احکام و تصمیمات دادگاه به ترتیب مقرر در اجرای احکام مدنی با رعایت تبصره ماده 25 قانون حمایت خانواده به عمل خواهد آمد.
ماده 4- در مورد کلیه احکام و تصمیمات راجع به امور مالی، هر گاه کسی که ملزم به پرداخت مورد حکم یا تصمیم دادگاه گردیده از هر یک از سازمانها و موسسات عمومی یا بخش خصوصی حقوق و مستمری یا کارمزد دریافت نماید دادگاه میتواند دستور کسر حقوق یا مستمری یا کارمزد او را با میزانی که در اجرای احکام مدنی مقرر گردیده بدهد.
کسر وجوه مذکور و تادیه آن به عهده رئیس یا مدیر یا مسوول سازمان یا موسسه یا کارفرما خواهد بود.
ماده 5- در مورد ماده 18 قانون حمایت خانواده، روسا و مدیران و مسئولین سازمانها و موسسات عمومی و خصوصی و کارفرمایان مکلفند تصمیم دادگاه را در مورد منع اشتغال زوج یا زوجه اجراء نمایند.
ماده 6- دفاتر طلاق مکلفند به محض ارائه گواهی عدم امکان سازش آن را در دفتر مخصوص ثبت کرده و رسید مشتمل بر نام زوج و زوجه و شماره و تاریخ ثبت از روز و ماه و سال به ارائه کننده گواهی تسلیم و به ترتیب مقرر در ماده 21 قانون حمایت خانواده اقدام نمایند.
ماده 7- دفاتر طلاق مکلفند رونوشت طلاق نامه را بلافاصله پس از ثبت طلاق به دفتر دادگاه صادر کنند گواهی عدم امکان سازش ارسال نمایند.