عنوان : رأی دادگاه کیفری یک مبنی بر تعیین حبس تعزیری نسبت به
مرتکب قتل عمدی در اثر بی احتیاطی در رانندگی با لحاظ مواد
198و 287 قانون اصلاح موادی از قانون آئین دادرسی کیفری
قطعی و غیر قابل فرجام است.
علت طرح: اختلاف نظر شعب چهاردهم و شانزدهم دیوان عالی کشور
موضوع : قتل غیر عمدی به واسطه بی احتیاطی در رانندگی

خلاصه گزارش پرونده

شعب چهاردهم و شانزدهم دیوان عالی کشور در مورد مجازات حبس تعزیری که دادگاه کیفری 1 برای مرتکب قتل غیر عمدی موضوع ماده 149 قانون مجازات اسلامی (تعزیرات) با وجود گذشت اولیاء دم مقتول، تعیین کرده آراء مختلفی صادر کرده اند: شعبه چهاردهم نظر دادگاه کیفری بر محکومیت متهم را به حبس تعزیری تنفیذ کرده است ولی شعبه شانزدهم در مورد مشابه به لحاظ قطعی بودن مجازات به استناد مواد 198 و287 قانون اصلاح موادی از قانون آئین دادرسی کیفری، پرونده را قابل طرح در دیوان عالی کشور ندانسته و به دادگاه اعاده نموده است.
موضوع در هیأت عمومی دیوان عالی کشور طرح گردیده و اکثریت چنین رأی داده اند:

« رأی هیأت عمومی »

« نظربه اینکه کیفرهای دیه و حبس مقرردرماده »
« 149 قانون تعزیرات با عنایت به مقررات حاکم»
« موجود به لحاظ لزوم موقوف شدن تعقیب مجرم »
« با گذشت شاکی در خصوص دیه و قابل گذشت »
« نبودن آن درمورد کیفرحبس مجازاتهای مستقل و»
« منفک ازهم به نظر می رسند وازطرفی با توجه»
« به صراحت مادتین198و287قانون اصلاح موادی»
«از قانون آئین دادرسی کیفری حبس های کمتراز ده»
« سال قطعی است،لذا رأی شعبه 16دیوان عالی کشور»
« که بر مبنا و اساس این نظر صادر گردیده قانونی و »
« موجه تشخیص می شود. این رأی طبق ماده واحده »
« قانون مربوط به وحدت رویه قضائی مصوّب سال »
«1328 درموارد مشابه برای شعب دیوان عالی کشور»
« و دادگاهها لازم الاتباع است.»