عنوان : حکم دادگاه کیفری مبنی بر پرداخت دیه مقتول از بیت المال که به
استناد ماده 42 قانون حدود و قصاص صادر گردیده قابل رسیدگی
شکلی در دیوان عالی کشور نمی باشد.
علت طرح: اختلاف نظر شعب یازدهم و شانزدهم دیوان عالی کشور
موضوع : حکم کیفری پرداخت دیه موضوع ماده 42 قانون حدود و قصاص

خلاصه گزارش پرونده

شعب یازدهم و شانزدهم دیوان عالی کشور در خصوص قابلیت طرح نظر دادگاه کیفری 1 مبنی بر پرداخت دیه از بیت المال موضوع ماده 42 قانون حدود و قصاص در دیوان عالی کشور آراء مختلفی صادر کرده اند: شعبه یازدهم نظر دادگاه کیفری 1 را در این مورد به استناد ماده 198 قانون اصلاح موادی از قانون آئین دادرسی قابل طرح در دیوان عالی کشور ندانسته ولی شعبه شانزدهم در مورد مشابه نظر دادگاه کیفری 1 را تنفیذ کرده است.
موضوع در هیأت عمومی دیوان عالی کشور طرح گردیده و اکثریت چنین رأی داده اند:

« رأی هیأت عمومی »

« ماده 42 قانون حدود وقصاص مصوّب شهریور»
« ماه 1361 که پرداخت دیه مقتول را با شرایط »
«خاصی ازبیت المال قرارداده با هیچیک ازموارد »
« مذکوردرماده 198 قانون اصلاح موادی ازقانون»
« آئین دادرسی کیفری مصوّب شهریور ماه 1361»
«تطبیق نمی کند تا رسیدگی شکلی دیوان عالی کشور»
« را بر طبق مادتین 285 و287قانون آئین دادرسی »
« کیفری ایجاب نماید، فلذا رأی شعبه 16دیوان عالی »
« کشورکه متضمن همین معنی است،صحیح ومنطبق»
« با موازین تشخیص می شود. این رأی برطبق ماده »
« واحده قانون وحدت رویه قضائی مصوّب 1328»
« برای شعب دیوان عالی کشورودادگاهها درموارد»
« مشابه لازم الاتباع است.»