عنوان : محکوم علیه حکم کیفری که قبل از لازم الاجراء شدن قانون موارد
تجدید نظر احکام دادگاهها ( 4/9/67 ) صادر گردیده نمی تواند
رأساً به استناد قانون مزبور درخواست تجدید نظر نماید.
علت طرح: اختلاف نظر شعب دادگاه کیفری 1 تهران
موضوع : تجدید نظر از آراء دادگاهها

خلاصه گزارش پرونده

شعب 133 و 135 دادگاه کیفری 1 تهران در مورد رسیدگی به اعتراض نسبت به آراء دادگاه کیفری 2 که قبل از تاریخ لازم الاجرا شدن قانون تعیین موارد تجدید نظر احکام دادگاهها و نحوه رسیدگی آنها مصوّب سال 1367 صادر شده، آراء مختلفی صادر کرده اند: شعبه 133 رأی صادر شده قبل لازم الاجرا شدن قانون مزبور را نیز مشمول آن قانون دانسته و طبق آن رسیدگی و اتخاذ تصمیم نموده ولی شعبه 135 در مورد مشابه قانون یاد شده را حاکم بر موضوع ندانسته، بلکه مواد 284 و 284 مکرر قانون اصلاح موادی از قانون آئین دادرسی کیفری را قابل اعمال دانسته است.
موضوع در هیأت عمومی دیوان عالی کشور طرح گردیده و اکثریت چنین رأی داده اند:

« رأی هیأت عمومی »

« نظربه ماده 4 قانون مدنی که مقرر می دارد: اثر»
« قانون نسبت به آتیه است و قانون نسبت به ما قبل»
« خود اثرندارد مگر اینکه در خود قانون مقررات»
« خاصی اتخاذ شده باشد و نظر به اینکه در قانون »
« تعیین موارد تجدید نظر احکام دادگاهها و نحوه »
« رسیدگی به آنها مصوّب مهرماه 1367 مقررات »
« خاصی برای رسیدگی به درخواست تجدید نظر »
« محکوم علیه نسبت به احکام سابق دادگاههای »
« کیفری قید نشده وبرطبق بند ب ازمواد الحاقی »
« به قانون آئین دادرسی مصوّب آذر ماه 1349»
« آراء دادگاهها ازحیث قابلیت اعتراض وپژوهش»
« و فرجام، تابع قانون مجری در زمان صدور آن»
« می باشد ، لذا محکوم علیه حکم کیفری که قبل »
« از لازم الاجرا شدن قانون موارد تجدید نظر »
« احکام دادگاهها ( 4/9/1367) صادر گردیده، »
« نمیتواند رأساً به استناد قانون مزبوردرخواست »
« تجدید نظر نماید. این رأی برطبق ماده 3ازمواد»
« الحاقی به قانون آئین دادرسی کیفری مصوّب »
« 1337 برای دادگاهها در موارد مشابه لازم »
« الاتباع است.»