عنوان : مرجع تجدید نظر آراء دادگاههای عمومی و انقلاب هر حوزه قضائی
دادگاه تجدید نظر همان استان است.
علت طرح: اختلاف نظر شعب بیست و هفتم و سی وپنجم دیوان عالی کشور
موضوع : صلاحیت دیوان عالی کشور

خلاصه گزارش پرونده

شعب بیست و هفتم و سی وپنجم دیوان عالی کشور با استنباط از ماده 21 اصلاحی قانون تشکیل دادگاههای عمومی و انقلاب مصوّب سال 1381 و ماده 233 قانون آیین دادرسی دادگاههای عمومی و انقلاب در امور کیفری مصوّب سال 1378 در خصوص صلاحیت دیوان عالی کشور برای رسیدگی به تجدید نظر خواهی از رأی دادگاه عمومی در مورد محکومیت متهم به آدم ربایی، آراءمختلفی صادر کرده اند: شعبه بیست و هفتم به تجدید نظر خواهی رسیدگی و رأی تجدید نظر خواسته را ابرام نموده ولی شعبه سی و پنجم با این استدلال که با تصویب ماده 21 اصلاحی قانون تشکیل دادگاههای عمومی و انقلاب ماده 233 قانون آیین دادرسی دادگاههای عمومی و انقلاب در امور کیفری در خصوص صلاحیت رسیدگی دیوان عالی کشور در مرحله تجدید نظر ملغی گردیده، رسیدگی به تجدید نظر خواهی را از صلاحیت دیوان عالی کشور خارج و در صلاحیت دادگاه تجدید نظر استان مربوط دانسته و پرونده را به آن دادگاه ارجاع داده است.
موضوع در هیأت عمومی دیوان عالی کشور طرح گردیده و اکثریت چنین رأی داده اند:

« رأی هیأت عمومی »

« ماده 21 قانون اصلاح قانون تشکیل دادگاههای »
« عمومی وانقلاب مصوّب سال1381علی الاطلاق »
« مرجع تجدید نظر آراء دادگاههای عمومی حقوقی،»
« جزائی و انقلاب را دادگاه تجدید نظر استان محل »
« استقرار آن دادگاهها ومرجع فرجام خواهی آراء »
« دادگاه کیفری استان را دیوان عالی کشور دانسته »
« و ماده 39 الحاقی به قانون اصلاحی مرقوم کلیه »
« قوانین و مقررات مغایر از جمله ماده 233 قانون »
« آیین دادرسی دادگاههای عمومی وانقلاب درامور »
« کیفری را در آن قسمت که مغایرت دارد ملغی »
« نموده است،بنابراین به نظراکثریت اعضای هیأت »
« عمومی رأی شعبه سی و پنجم دیوان عالی کشور »
«صحیح ومنطبق با موازین قانونی تشخیص میگردد.»
« این رأی مطابق ماده 270قانون آئین دادرسی دادگاه»
« های عمومی و انقلاب در امور کیفری در موارد »
« مشابه برای شعب دیوان عالی کشور و دادگاهها »
« لازم الاتباع می باشد.»