عنوان: تصمیم دادگاه راجع به عزل قیم پژوهش پذیر است ، غیابی بودن تصمیم مزبور مورد ندارد.
علت طرح: درخواست دادستان کل کشور
موضوع: عزل قیم

خلاصه گزارش پرونده

راجع به اعتراض به تصمیم دادگاه شهرستان در مورد عزل قیم بین دادگاه شهرستان ودادگاه استان مرکز اختلاف حاصل شده است به این تفصیل: دادگاه شهرستان تهران قیم صغاری را برحسب درخواست اداره سرپرستی ودر غیاب او از قیمومت عزل کرده است. قیم به این تصمیم اعتراض نموده و رئیس کل دادگاههای شهرستان تهران که بدواٌ هم به موضوع رسیدگی کرده، دستور داده: (با توجه به ماده 99 قانون امور حسبی پرونده به دادگاه استان ارسال شود زیرا شکایت معترضه پژوهشی محسوب می شود. ) شعبه دوم دادگاه استان شکایت فوق را پژوهشی ندانسته و دادنامه را غیابی و قابل اعتراض تلقی نموده و پرونده را برأی رسیدگی به دادگاه شهرستان اعاده داده است. مراتب را رئیس کل دادگاههای شهرستان با قید اینکه به نظر مشارالیه (تصمیمات دادگاه شهرستان به موجب ماده 65 و 99 قانون امور حسبی قابل اعتراض نیست ومطلقاٌ قابل پژوهش است و فقط طبق ماده 44 قانون مذکور از ناحیه اشخاص ثالث قابل اعتراض می باشد) به دادستان کل اعلام نموده تا طبق ماده 43 قانون امور حسبی ، موضوع در هیأت عمومی دیوان عالی کشور مطرح گردد. حسب درخواست دادستان کل هیأت عمومی دیوان عالی کشور به موضوع رسیدگی کرده ، به شرح ذیل اتخاذ تصمیم نموده اند:

« رأی هیأت عمومی »

« چون به موجب ماده 99 قانون امور حسبی قیم از تصمیم دادگاه راجع به عزل خود می تواند پژوهش بخواهد ، لذا تجدید رسیدگی در مرحله بدوی به عنوان غیابی بودن تصمیم مزبور مورد ندارد. »