بسم الله الرحمن الرحیم

مجموعه قوانین حقوقی، جزایی و اداری جمهوری اسلامی ایران

* این سایت دولتی نبوده و از طرف مراجع دولتی حمایت نمیشود *

حسن صفرنژاد (هشترودی)

مریم صفرنژاد

وکلای پایه یک دادگستری و مشاور حقوقی

صفحه اول درباره سایت نمونه آراء دادگاه‌ها قوانین آراء وحدت رویه قوانین مشورتی جستجو ارسال سوال حقوقی اینستاگرام

ردیف 55 - شماره 83 مورخ 30/9/1353: حکم غیابی

عنوان: احکام غیابی صادره از دادگاه بخش در دعاوی به خواسته تا بیست هزار ریال قابل اعتراض در آن دادگاه خواهد بود.
علت طرح: اختلاف نظر شعب دادگاه بخش تهران
موضوع: حکم غیابی

خلاصه گزارش پرونده

شعبه بیست و سوم دادگاه بخش تهران حکم غیابی راجع به دعوای به خواسته بیست هزار ریال را قطعی و غیر قابل اعتراض تلقی و بر مبنای آن اجرائیه صادر کرده است ولی شعبه هفدهم در نظیر مورد حکم غیابی را غیر قطعی و قابل اعتراض شناخته و به اعتراض محکوم علیه رسیدگی کرده است. موضوع در هیات عمومی دیوان عالی کشور طرح گردیده و چنین رأی داده اند:

« رأی هیأت عمومی »

« نظر به اینکه مطابق ماده 174 اصلاحی قانون آیین دادرسی مدنی محکوم علیه غایب پس از ابلاغ حکم غیابی می تواند دادخواست پژوهشی به مرجع رسیدگی پژوهشی تقدیم کند و استثنایی که مقنن به موجب همین ماده راجع به احکام غیابی صادر در دعاوی خواسته آن بیش از بیست هزار ریال نیست قائل شده و آنها را قابل اعتراض در دادگاه شناخته بدان جهت است که این گونه احکام به موجب ماده 476 آیین دادرسی مدنی قابل رسیدگی پژوهشی نمی باشد ووقتی احکام از این قبیل دادگاه شهرستان به قائم مقامی دادگاه محل صادر می کند قابل اعتراض شناخته شده است به طریق اولی احکام غیابی صادر از دادگاه بخش در دعاوی مزبور قابل اعتراض در آن دادگاه خواهد بود و رأی شعبه 17 دادگاه بخش در این زمینه صحیح ومطابق با موازین قانونی است. این رأی به موجب ماده 3 از مواد اضافه شده به قانون آیین دادرسی کیفری مصوب سال 1337 برأی دادگاهها در موارد مشابه لازم الاتباع است. »
تهران، میدان آرژانتین، خ ۲۱ پلاک ۵ واحد ۱۱
www.law-ir.ir 2008-2024 By 9px.ir