عنوان: دارندگان کارت کمک داروسازی حق اداره کردن داروخانه را بدون دخالت مدیر مسئول ندارند.
علت طرح: اختلاف نظر شعب چهارم و دهم دیوان عالی کشور
موضوع: اداره داروخانه توسط کمک داروساز

خلاصه گزارش پرونده

یکی ار داروسازان دادخواستی به طرفیت وزارت بهداری به خواسته الزام وزارت بهداری به اجرأی کامل تبصره ذیل ماده 3 قانون مربوط به مقررات امور پزشکی و داروئی و مواد خوردنی و آشامیدنی مصوب خرداد ماه 1334 و الغاء جمله «و به هیچ وجه مستقلاً حق اداره کردن داروخانه را نخواهد داشت »از کارت کمک داروسازی خود به دادگاه شهرستان تهران تقدیم نموده که به شعبه پنجم ارجاع و پس از رسیدگی منتهی به صدور حکم بر بی حقی خواهان گردیده است. براثر پژوهش خواهی خواهان پرونده به شعبه دهم دادگاه استان مرکز ارجاع گردیده و دادگاه مزبور دادنامه پژوهش خواسته را فسخ و رأی بر حذف جمله و به هیچ وجه حق اداره کردن داروخانه را نخواهد داشت از کارت کمک داروسازی خواهان صادر نموده است. خواهان و وزارت بهداری از رأی صادر شده فرجام خواسته اند. پرونده به شعبه دهم دیوان عالی کشور ارجاع شده و این شعبه دادنامه فرجام خواسته را تایید نموده است ولی در پرونده دیگری که موضوع آن مشابه مورد قبل بوده ، بر اثر فرجام خواهی وزارت بهداری از رأی پژوهشی شعبه چهارم دیوان عالی کشور دادنامه فرجام خواسته را نقض و رسیدگی را به شعبه دیگر دادگاه صادر کننده حکم ارجاع نموده است. موضوع در هیات عمومی دیوان عالی کشور طرح گردیده و چنین رأی داده اند:

« رأی هیأت عمومی »

« با توجه به تبصره ماده 3 قانون مربوط به امور پزشکی و دارویی و مواد خوردنی و آشامیدنی مصوب خرداد ماه 34 که در آن صراحت دارد به اینکه وزارت بهداری می تواند در صورتی که لازم بداند طبق مقرراتی که از طرف وزارتین بهداری و فرهنگ و با تصویب هیات وزیران وضع خواهد شد بر طبق تبصره مزبور عمل نماید، فلذا در صورت انجام مقدمات وحصول شرأیط مقرر در تبصره ، وزارت بهداری مخیر در اقدام و عمل به آن بوده است وبا توجه به کارت کمک داروسازی درجه یک خواهانها که حاکی است: (چون نامبردگان از عهده امتحانات مقرره برآمده اند کارت مزبور به آنان داده می شود تا با عنوان کمک داروسازی درجه یک در داروخانه ای که دارأی مسئول مجاز قانونی است، کارهای مربوطه به کمک داروسازی را انجام دهند و به هیچ وجه مستقلاً حق اداره کردن داروخانه را نخواهند داشت) ودر کارتهای مزبور قید و اشاره ای به تبصره ماده 3 و اعمال شرأیط مقرر در آن نشده و در قوانین و آیین نامه های مربوطه هم وظایف و اختیارات کمک داروسازان درجه یک معلوم ومشخص گردیده و از مجموع مقررات مزبور این معنی استنتاج نمی شود که دارندگان چنین کارتهایی حق اداره کردن داروخانه را بدون مخالفت مدیر مسئول مطلقاً داشته باشند. بنا به مراتب، رأی شعبه چهارم دیوان عالی کشور که متضمن همین معنی است، نتیجتاً مورد تایید است. این رأی بر طبق ماده واحده قانون مربوط به وحدت رویه قضائی مصوب تیر ماده 1328برأی شعب دیوان عالی کشور و دادگاهها در موارد مشابه لازم الاتباع است. »