عنوان: دادگاههای حقوقی یک مکلفند پس از رسیدگی به دعاوی موضوع ماده 16 قانون تشکیل دادگاههای حقوقی یک و دو انشای رأی نمایند.
علت طرح: اختلاف نظر شعب هشتم و بیست وچهارم دیوان عالی کشور
موضوع: دعاوی موضوع ماده 16 قانون تشکیل دادگاههای حقوقی یک و دو

خلاصه گزارش پرونده

شعبه هشتم دیوان عالی کشور در مورد دعوائی که در تاریخ تقدیم دادخواست در نصاب دادگاه عمومی حقوقی بوده و رسیدگی به آن تا زمان اجرأی قانون تشکیل دادگاه های حقوقی یک و دو ادامه یافته نظر دادگاه حقوقی یک را به استناد ماده 14 قانون مزبور اظهار شده ، با وجودی که خواسته دعوی کمتر از دو میلیون ریال بوده قابل رسیدگی در دیوان عالی کشور دانسته و آن را تایید و تنفیذ کرده است ولی شعبه بیست وچهارم دیوان عالی کشور در دعوی مشابه نظر دادگاه حقوقی یک را قابل طرح و رسیدگی در دیوان عالی کشور ندانسته و ماده 14 قانون نامبرده را منصرف از این مورد دانسته است. موضوع در هیات عمومی دیوان عالی کشور طرح گردیده و اکثریت چنین رأی داده اند:

« رأی هیأت عمومی »

«ماده 14 قانون تشکیل دادگاههای حقوقی یک و دو مصوب آذر ماه 1364 منصرف از دعاوی به خواسته تا دومیلیون ریال می باشد که در حد نصاب دادگاههای حقوقی یک که طبق ماده 16 نسبت به این قبیل دعاوی مکلف به ادامه رسیدگی می باشند با استفاده از وحدت ملاک ماده 6 قانون مزبور باید پس از خاتمه رسیدگی مبادرت به انشای رأی نمایند ورأی شعبه 24 دیوان عالی کشور تا حدی که بر این اساس صادر شده صحیح و منطبق با قانون تشخیص می شود. این رأی بر طبق ماده واحده قانون وحدت رویه قضائی مصوب 1328 برأی شعب دیوان عالی کشور و دادگاهها در موارد مشابه لازم الاتباع است. »