عنوان: آراء دادگاه حقوقی یک (اعم از حکم یا قرار )که در مقام رسیدگی تجدید نظر نسبت به آراء دادگاه حقوقی دو صادر می شود به درخواست متداعیین قابل رسیدگی تجدیدنظر مجدد نیست.
علت طرح: اختلاف نظر شعب سیزدهم و بیست و یکم دیوان عالی کشور
موضوع: قطعی بودن آراء دادگاه حقوقی یک که در مقام تجدید نظر صادر شده است.

خلاصه گزارش پرونده

شعبه سیزدهم دیوان عالی کشور رأی دادگاه حقوقی یک را که در مقام تجدیدنظری نسبت به رأی دادگاه حقوقی دو صادر شده قابل طرح در دیوان عالی کشور دانسته و به تجدید نظر خواهی از آن رسیدگی کرده است ولی شعبه بیست و یکم دیوان عالی کشور در مورد مشابه ، موضوع را قابل طرح در دیوان عالی کشور ندانسته و درخواست تجدید نظر را رد کرده است. موضوع در هیات عمومی دیوان عالی کشور طرح گردیده و اکثریت چنین رأی داده اند:

« رأی هیأت عمومی »

«بر طبق تبصره ماده 35 قانون تشکیل دادگاه های کیفری یک و دو و شعب دیوان عالی کشور مصوب تیر ماه 1368 ، آراء دادگاه های حقوقی یک که در مقام رسیدگی تجدید نظر نسبت به آراء دادگاه های حقوقی دو صادر می شود به درخواست متداعیین قابل رسیدگی تجدید نظر مجدد نیست و بنابرأین قرار صادر از دادگاه حقوقی یک هم که مرجع رسیدگی تجدید نظر بوده قابل رسیدگی تجدید نظر در دیوان عالی کشور نمی باشد و رأی شعبه 21 دیوان عالی کشور صحیح و منطبق با موازین قانونی است. این رأی بر طبق ماده واحده قانون وحدت رویه قضائی مصوب 1328 برأی شعب دیوان عالی کشور و دادگاه ها در موارد مشابه لازم الاتباع است. »