عنوان: مطب استیجاری پزشکان مشمول مقررات قانون روابط موجر ومستاجر مصوب 1362 و ماده 494 قانون مدنی و شرأیط ضمن عقد اجاره است.
علت طرح: اختلاف نظر دادگاه های حقوقی یک تهران و اهواز
موضوع: دعوی تخلیه مطب استیجاری پزشکان
خلاصه گزارش پرونده
شعبه پنجم دادگاه حقوقی یک اهواز مطب استیجاری پزشک را مشمول مقررات قانون روابط موجر و مستاجر ندانسته و رأی دادگاه حقوقی دو اهواز بر تخلیه مطب را که به استناد مواد 1 و 15 قانون روابط موجر و مستاجر مصوب سال 1362 و ماده 494 قانون مدنی به لحاظ انقضاء مدت صادر شده تایید کرده است ولی شعبه نوزدهم دادگاه حقوقی یک تهران در مورد مشابه موضوع را مشمول مقررات قانون روابط موجر و مستاجر مصوب سال 1356 دانسته و رأی دادگاه حقوقی دو تهران بر تخلیه مورد اجاره را که به استناد بند 2 ماده 15 قانون مزبور با تعیین حق کسب با پیشه یا تجارت صادر شده تایید کرده است. موضوع در هیات عمومی دیوان عالی کشور طرح گردیده و اکثریت چنین رأی داده اند:
« رأی هیأت عمومی »
«اماکن استیجاری مطب پزشکان که برأی عرضه خدمات علمی و تخصصی پزشکی و معالجه بیماران مورد استفاده واقع می شود محل کسب و پیشه یا تجارت محسوب نمی گردد تا حق کسب و پیشه یا تجارت به آن تعلق گیرد. تخلیه این اماکن هم مشمول مقررات قانون روابط موجر و مستاجر مصوب سیزدهم اردیبهشت ماه 1362 و ماده 494 قانون مدنی و شرأیط بین طرفین در ضمن عقد اجاره است، بنابرأین رأی شعبه پنجم دادگاه حقوقی یک اهواز که با این نظر مطابقت دارد، صحیح تشخیص می شود. این رأی بر طبق ماده 3 از مواد اضافه شده به قانون آیین دادرسی کیفری مصوب اول مرداد ماه 1337 برأی دادگاه ها در موارد مشابه لازم الاتباع است. »