عنوان: دعوی مطالبه مهریه از حیث صلاحیت دادگاه مشمول ماده 13
قانون آیین دادرسی دادگاههای عمومی و انقلاب در امور مدنی
می باشد.
علت طرح: اختلاف نظر شعب بیست و دوم و بیست و چهارم دیوان عالی کشور
موضوع: دعوی مطالبه مهریه ( صلاحیت محلی دادگاه )

خلاصه گزارش پرونده

شعبه بیست و دوم دیوان عالی کشور دعوی مطالبه مهریه را دعوی راجع به اموال منقول که از عقد و قرارداد ناشی شده باشد ندانسته و به این جهت ماده 13 قانون آیین دادرسی دادگاههای عمومی و انقلاب در امور مدنی را منصرف از آن دانسته و در اختلاف حاصل در صلاحیت بین دادگاه عمومی اصفهان ( دادگاه محل وقوع عقد نکاح که خواهان دادخواست خود را به آن دادگاه تقدیم نموده ) و دادگاه عمومی بندر عباس ( دادگاه محل اقامت خوانده ) با تأیید صلاحیت دادگاه عمومی بندرعباس حل اختلاف کرده است ولی شعبه بیست و چهارم دیوان عالی کشور دعوی مطالبه مهریه را از حیث صلاحیت دادگاه مشمول ماده مزبور دانسته و در دعوی مشابه که بین دادگاه عمومی بندرعباس ( دادگاه محل وقوع عقد نکاح که خواهان با تقدیم دادخواست آن دادگاه را برأی اقامه دعوی انتخاب کرده ) و دادگاه عمومی یزد ( دادگاه محل اقامت خوانده ) اختلاف در صلاحیت حاصل شده صلاحیت دادگاه عمومی بندرعباس را تأیید کرده است.
موضوع در هیأت عمومی دیوان عالی کشور طرح شده و اکثریت قریب به اتفاق چنین رأی داده اند:

« رأی هیأت عمومی »

« چون مطابق ماده 13قانون آیین دادرسی دادگاههای »
« عمومی و انقلاب در امور مدنی مصوّب 1379 ( در»
« دعاوی بازرگانی و دعاوی راجع به اموال منقول که »
« از عقد و قرارداد ناشی شده باشد، خواهان می تواند »
« به دادگاهی رجوع کند که عقد یا قرارداد درحوزه آن »
« واقع شده است یا تعهد می بایست در آنجا انجام شود) »
« و مهر نیز ازعقد نکاح ناشی شده و طبق ماده 1082»
«قانون مدنی، به مجردعقد، بر ذمه زوج مستقرمیگردد »
« و به دلالت ماده 20 همان قانون کلیه دیون از حیث »
« صلاحیت محاکم در حکم منقول می باشد، لذا به نظر »
« اکثریت قریب به اتفاق اعضای هیأت عمومی دیوان »
« عالی کشور دعوی مطالبه مهریه از حیث صلاحیت »
« دادگاه رسیدگی کننده مشمول مقررات ماده 13قانون »
« مرقوم بوده و رأی شعبه بیست و چهارم دیوان عالی »
« کشور که با این نظر مطابقت دارد صحیح و قانونی »
« تشخیص می گردد. این رأی براساس ماده270قانون »
« آیین دادرسی دادگاههای عمومی و انقلاب در امور »
« کیفری مصوّب 1378 برأی کلیه شعب دیوان عالی »
« کشورودادگاهها درموارد مشابه لازم الاتباع میباشد. »