پاسخ: با سلام ؛
یک اصل حقوقی مورد پذیرش قانون حکایت از این دارد که در اثر اقدام نامتعارف یا در اثر عدم مهارت یا در اثر سهل انگاری و هر امر دیگری که موجب عدم پیشرفت درمان یا عدم نتیجه مطلوب مترتب شود پزشک مسئول است هر چند که طبیب حاذقی بوده باشد ، ولی اینکه پزشک در آغاز درمان طی فرمی برائت خویش را دریافت کرده باشد و یا موضوع درمان در شخص بیمار بصورت نوعی مقرون به نتیجه نشود و اینکه عدم موفقیت در درمان چه مقدار منتسب به قصور پزشک بوده باشد توسط پزشکی قانونی تشخیص داده می شود که همه این موارد قابل بحث و قابل دفاع خواهد بود.
پیشنهاد می شود به جهت احتراز از مصائب و مشکلات دادرسی و دردسر های مخصوص آن ، به همان پزشک مراجعه تا نسبت به بهبود و عملکرد خوب تلاش کند و یا با پزشک صحبت کنید بخشی از هزینه شما را مسترد کند و به پزشک دیگری مراجعه کنید.
ماده ۴۹۵ قانون مجازات اسلامی مصوب 1392:
«هرگاه پزشک در معالجاتی که انجام میدهد موجب تلف یا صدمه بدنی گردد، ضامن دیه است مگر آنکه عمل او مطابق مقررات پزشکی و موازین فنی باشد یا این که قبل از معالجه برائت گرفته باشد و مرتکب تقصیری هم نشود و چنانچه اخذ برائت از مریض به دلیل نابالغ یا مجنون بودن او، معتبر نباشد و یا تحصیل برائت از او به دلیل بیهوشی و مانند آن ممکن نگردد، برائت از ولی مریض تحصیل می شود.
تبصره ۱- در صورت عدم قصور یا تقصیر پزشک در علم و عمل برای وی ضمان وجود ندارد هرچند برائت اخذ نکرده باشد.
تبصره ۲- ولیّ بیمار اعم از ولی خاص است مانند پدر و ولی عام که مقام رهبری است. در موارد فقدان یا عدم دسترسی به ولی خاص، رئیس قوه قضائیه با استیذان از مقام رهبری و تفویض اختیار به دادستانهای مربوطه به اعطای برائت به طبیب اقدام مینماید