ماده15- رسیدگی به تخلفات اداری کارمندان پس از تشکیل پرونده بدون حضور کارمند متهم صورت خواهد گرفت ولی چنان‌چه هیئت حضور او را ضروری یا بلامانع تشخیص دهد، در آن صورت مستخدم در جلسه حضور خواهد یافت.
ماده16- هرگاه رسیدگی به اتهام کارمند و اتخاذ تصمیم مستلزم جلب نظر کارشناس یا افراد مطلع باشد، هیئت رسیدگی مبادرت به اخذ نظر آنان می‎‌نماید.
ماده17- در صورتی که از نظر هیئت‌های رسیدگی پرونده متهم ناقص بوده یا به مدارک دیگری نیاز باشد، هیئت‌ها می‌توانند با ذکر مهلت، رفع نقص و تکمیل مدارک را حسب مورد از وزارت‎‌خانه یا مؤسسه یا سازمان دولتی مربوط درخواست نمایند. دستگاه‌‎های مربوط مکلفند برطبق درخواست هیئت در مهلت تعیین شده در این مورد اقدام نمایند.
ماده18- درصورتی که تخلف کارمند عنوان یکی از جرایم مندرج در قوانین جزایی را نیز داشته باشد، هیئت رسیدگی به تخلفات اداری مکلف است پرونده امر را به مراجع قضایی ارسال دارد و رسیدگی خود را در مورد تخلف ادرای کارمند ادامه دهد و درصورت صدور رأی از طرف هیئت‌ها، اجرای آن تا صدور رأی مرجع قضایی متوقف خواهد ماند.
تبصره- درصورتی که مجازات تعیین شده از طرف مراجع قضایی همان مجازات مقرره در قانون هیئت‌های رسیدگی به تخلفات اداری باشد، مجازات تکرار نخواهد شد و در غیراین صورت حکم مراجع قضایی مانع مجازات‌های اداری نخواهد بود.
ماده19- هیئت‌های رسیدگی می‌توانند علاوه بر توجه به مدافعات کتبی در صورت ضرورت متهم را برای دفاع شفاهی و استحضار از وضع مالی و معیشت او احضار نمایند.
ماده20- تشخیص تخلف و انطباق آن با یکی از عناوین مندرج در قانون هیئت‎‌های رسیدگی به تخلفات اداری برعهده هیئت‌های رسیدگی می‌‎باشد.
ماده21- هیئت پس از اتمام رسیدگی و ملاحظه اسناد و مدارک موجود در پرونده و توجه کامل به مدافعات متهم اقدام به صدور رأی می‌نماید. رأی هیئت‌ها باید مدلل، موجه و مستند به قانون و مقررات مربوطه بوده، حاوی تخلفات منتسب به کارمند باشد. همچنین مجازات‌های تعیین شده باید متناسب با تخلفات ارتکابی کارمند باشد.
ماده22- هیئت‌های رسیدگی موظفند در صدور رأی و تعیین مجازات متخلف به عوامل زیر توجه نمایند:
الف) میزان زیان وارده اعم از مادی و معنوی به دولت و یا اشخاص حقیقی یا حقوقی.
ب) حسن سابقه.
ج) پشیمانی و ندامت کارمند.
د) همکاری متهم با هیئت رسیدگی در سهولت اتخاذ تصمیم.
هـ) عدم تکرار و تعدد تخلف.
و) فقدان سوء نیت.
ماده24- هرگاه هیئت رسیدگی، کارمند متهم را متخلف تشخیص ندهد، حکم رائت وی را صادر می‌نماید ودر آن صورت چنان‌چه مستخدم به استناد ماده 16 قانون هیئت‌های رسیدگی به تخلفات اداری آماده به خدمت شده باشد، از تمام حقوق استحقاقی خود در ایام آمادگی به خدمت برخوردار خواهد شد.
تبصره- در موارد مذکور در بندهای 20 و 21 ماده 9 قانون هیئت‌های رسیدگی به تخلفات اداری که کارمند از اتهام انتسابی در مراجع صالحه قضایی برائت حاصل می‌کند تمام حقوق استحقاقی کارمند در ایام تعلیق پرداخت خواهد شد.
ماده25- آرای هیئت‌ها در صورتی معتبر است که به اتفاق یا اکثریت مطلق صادر شده باشد.
ماده26- آرای صادره توسط هیئت‌های رسیدگی مستقیماً به ادارات کارگزینی دستگاه‌های ذی‌ربط ارسال خواهد شد. کارگزینی‌ها موظفند آرای صادره را به کارمندان مربوط ابلاغ نمایند.
ماده27- آرای صادره توسط هیئت‌های بدوی رسیدگی به تخلفات اداری که قطعی بوده و قابل تجدیدنظر نمی‌باشد (غیرقابل پژوهش در هیئت تجدیدنظر) از تاریخ صدور لازم الاجرا است. در متن آرای مزبور باید نسبت به قطعیت رأی و این که مستخدم می‌تواند درصورت اعتراض به حکم قطعی صادره به دیوان عدالت اداری شکایت نماید، تصریح لازم به عمل آید.
ماده28- آرای صادره توسط هیئت‌های بدوی که قابل تجدیدنظر می‌‎باشد، باید حداکثر ظرف 15 روز به استخدام اعلام و ابلاغ گردد.
تبصره- در متن آرای صادره که قابل پژوهش و تجدیدنظر می‌باشد، می‌باید نسبت به موضوع قابل پژوهش و تجدیدنظر بودن رأی صادره و اینکه از تاریخ ابلاغ کارمند می‌تواند ظرف یک ماه درخواست تجدیدنظر نماید، تصریح لازم به عمل آید.
ماده29- درخواست تجدیدنظر نسبت به رأی صادره از هیئت بدوی رسیدگی به تخلفات اداری باید به وسیله شخص معترض ظرف مدت یک ماه از تاریخ ابلاغ کتباً به زبان فارسی با ذکر دلایل به اداره کارگزینی مربوط تسلیم و رسید اخذ شود. ملاک وصول به موقع درخواست، ثبت دفتر کارگزینی مربوطه است.
تبصره- کارگزینی‌‎های وزارت‌خانه‌ها، مؤسسات و سازمان‌های دولتی موضوع قانون رسیدگی به تخلفات اداری مکلفند دفتری برای ثبت اعتراضات تشکیل و درخواست‌‎های وارده را به ترتیب در آن ثبت و به معترض طبق آن رسید دهند.
ماده30- در مواردی که به موجب این آیین‌‎نامه ابلاغ اوراق ضرورت می‌یابد، مقررات آیین دادرسی مدنی لازم‌الرعایه خواهد بود.
ماده31- کارگزینی‌ها مکلفند درخواست اعتراض مستخدم را در اسرع وقت برای رسیدگی به هیئت تجدیدنظر مربوط ارسال نمایند و نیز مکلفند در مواردی که کارمند متهم ظرف مهلت مقرر نسبت به رأی هیئت بدوی که قابل تجدیدنظر می‌باشد درخواست تجدیدنظر نمی‌نمایند مراتب را برای صدور دستور مقتضی به وزیر یا بالاترین مقام اجرایی مؤسسه یا سازمان مربوط اعلام نمایند.
ماده32- آرای صادره توسط هیئت‌های تجدیدنظر قطعی و از تاریخ صدور لازم‌الاجرا است.
ماده33- در صورتی که کارمند متخلف در حالتی از حالات استخدامی باشد که اجرای فوری آرای قطعی هیئت‌ها در باره وی ممکن نگردد، رأی صادره به مجرد حصول امکان، اجرا خواهد شد.
ماده34- در مواردی که آرای هیئت‌های رسیدگی قطعی بوده و مستخدم به دستگاه دیگر منتقل شده باشد، دستگاهی که مستخدم به آن انتقال یافته است، مسئول اجرای رأی قطعی صادره خواهد بود و در مواردی که رأی قابل تجدیدنظر باشد، با درخواست مستخدم برای تجدیدنظر، جهت رسیدگی به هیئت تجدیدنظر همان مؤسسه قبلی ارسال خواهد شد.
ماده35- هیئت‌های بدوی و تجدیدنظر مکلفند هر سه ماه یک بار گزارشی از فعالیت‌های خود را که حاوی تعداد آرای صادره و نیز پرونده‌های تحت رسیدگی و موضوعات مطروحه می‌باشد، به وزیر یا بالاترین مقام اجرایی دستگاه متبوعه ارایه نمایند.
ماده36- هیئت‌های بدوی و تجدیدنظر نخست به پرونده‌هایی که در هیئت‌های پاکسازی و بازسازی گذشته منجر به صدور رأی قطعی نگردیده رسیدگی خواهند نمود. رسیدگی به این پرونده‌ها در مواردی که توسط هیئت‌های سابق پاکسازی یا بازسازی مورد رسیدگی قرار گرفته ولی آرای صادره به جهاتی قطعیت نیافته است، به عهده هیئت‌های تجدیدنظر خواهد بود و در مواردی که توسط هیئت‎های سابق رأی لازم صادر نشده باشد، به عهده هیئت‌های بدوی خواهد بود. در مواردی که درخصوص تشخیص صلاحیت رسیدگی به پرونده‌های موضوع این ماده بین هیئت‌هیا بدوی و تجدیدنظر اختلاف نظر باشد، حل اختلاف با وزیر یا بالاترین مقام اجرایی سازمان مربوطه خواهد بود.
تبصره- هیئت‎‌های مزبور می‌توانند با توجه به اهمیت تخلف به پرونده‎‌های متهمین دیگر نیز قبل از اتمام پرونده‌های مذکور در این ماده رسیدگی نمایند.