عنوان : جرمی که تحقق آن منوط به فعل دو نفر است. جرم واحد است و
چنانچه اتهام یکی از متهمان در صلاحیت دادگاه کیفری 1 باشد
رسیدگی به اتهام متهم دیگر هم در صلاحیت دادگاه مزبور خواهد
بود.
علت طرح: اختلاف نظر شعب دیوان عالی کشور
موضوع : صلاحیت دادگاه ( جرم واحد )
خلاصه گزارش پرونده
شعب دوم و دوازدهم دیوان عالی کشور در مواردی که یکی از متهمان به ارتکاب جرم زنا واجد شرایط احصان و دیگری فاقد آن شرایط بوده و در خصوص رسیدگی به اتهام مرتکب زنای غیر محصن بین دادگاههای کیفری 1و2 رشت اختلاف در صلاحیت حاصل شده صلاحیت دادگاه کیفری 1 را تأیید کرده اند ولی شعبه بیستم دیوان عالی کشور در مورد مشابه با تأیید صلاحیت دادگاه کیفری 2 حل اختلاف کرده است.
موضوع در هیأت عمومی دیوان عالی کشور طرح گردیده و اکثریت قریب به اتفاق چنین رأی داده اند:
« رأی هیأت عمومی »
« جرمی که تحقق آن منوط به فعل دو نفر باشد جرم واحد »
« است وچنانچه رسیدگی به اتهام یکی ازمتهمان درصلاحیت »
« دادگاه کیفری یک باشد ، رسیدگی به اتهام متهم دیگر هم »
« بالملازمه و به مستفاد از تبصره یک ماده 7 قانون تشکیل »
«دادگاههای کیفری یک ودووشعب دیوان عالی کشورمصوّب »
«خرداد ماه 1368درصلاحیت دادگاه مزبورخواهد بود،بنابراین»
« آراء صادره از شعب دوم و دوازدهم دیوان عالی کشورکه با »
«این نظرمطابقت دارد صحیح و منطبق با موازین قانونی است.»
«این رأی برطبق ماده واحده قانون وحدت رویه قضائی مصوّب»
«1328برای شعب دیوان عالی کشورودادگاهها درموارد مشابه »
« لازم الاتباع است.»