عنوان : تبصره 2 ماده 269 و ماده 614 قانون مجازات اسلامی صرفاً
جرائمی را شامل است که در این مواد احصاء شده و تداخلی بین
آنها وجود ندارد.
علت طرح: اختلاف نظر شعب دادگاه تجدید نظر استان سیستان و بلوچستان
موضوع : جرح عمدی ( مجازات )

خلاصه گزارش پرونده

شعب اول و دوم دادگاه تجدید نظر استان سیستان و بلوچستان با استنباط از تبصره 2 ماده 269 و ماده 614 قانون مجازات اسلامی آراء مختلفی صادر کرده اند: شعبه اول رأی دادگاه عمومی که مرتکب جرح عمدی را علاوه بر محکومیت به پرداخت دیه جراحات وارد شده به شاکی، به علت بیم تجری به استناد تبصره 2 ماده 269 قانون مجازات اسلامی به جزای نقدی نیز محکوم کرده تأیید نموده ولی شعبه دوم رأی محکومیت مرتکب جرح عمدی را به پرداخت جزای نقدی به این استدلال که تبصره 2 ماده 269 قانون مجازات اسلامی با توجه به ماده 614 همان قانون و تبصره آن نسخ ضمنی شده، قانونی ندانسته و نقض کرده است.
موضوع در هیأت عمومی دیوان عالی کشور طرح گردیده و اکثریت قریب به اتفاق چنین رأی داده اند:

« رأی هیأت عمومی »

« تبصره 2 ماده 269 قانون مجازات اسلامی و »
« ماده 614 این قانون برای مرتکبین جرائم مذکور»
« در این مواد ، در صورتی که بزه های ارتکابی »
« سبب اخلال در نظام جامعه و یا خوف شده و یا »
«بیم تجری مرتکب یا دیگران باشد،با شرایط مندرج»
« در هر یک از آنها، مجازات تعیین کرده است و »
«هریک ازاین دوماده صرفاً جرائمی را شامل است»
« که ازآنها نام برده شده و تداخلی هم بین آنها وجود»
«ندارد،بنابراین به نظراکثریت قریب به اتفاق اعضای»
« هیأت عمومی دیوان عالی کشور ، رأی شعبه اول »
« دادگاه تجدید نظر استان سیستان صحیح و منطبق با»
« موازین قانونی تشخیص می گردد.این رأی به استناد»
« ماده 270 قانون آئین دادرسی دادگاههای عمومی و»
«انقلاب درامورکیفری برای شعب دیوان عالی کشور»
« و دادگاهها در موارد مشابه لازم الاتباع می باشد. »