عنوان: وصیت مازاد بر ثلث ترکه نسبت به سهم وراثی که آن را تصدیق کرده اند نافذ است.
علت طرح: اختلاف نظر شعب پنجم و دهم دیوان عالی کشور
موضوع: تنفیذ وصیت نامه عادی

خلاصه گزارش پرونده

شعب پنجم و دهم دیوان عالی کشور راجع به استنباط از جمله (مگر اینکه اشخاص ذینفع در ترکه به صحت وصیت اقرار نمایند )مذکور در آخر ماده 291 قانون امور حسبی اختلاف نظر داشته اند با این بیان که شعبه پنجم امضاء وتنفیذ تمام ورثه را نسبت به وصیت نامه عادی لازم دانسته وحکم دادگاه استان را که مبنی بر استوار نمودن حکم دادگاه شهرستان قزوین است که اظهارنظر شده چون وصیت نامه به امضاء تمام ورثه نرسیده طبق ماده 291 قانون امور حسبی پذیرفته نمی شود ابرام کرده است و برعکس شعبه دهم دیوان عالی کشور حکم دادگاه استان را که با توجه به مدلول ماده 843 قانون مدنی حکم دادگاه شهرستان را مبنی بر اینکه چون وصیت نامه به ترتیب مذکور در قانون امور حسبی تنظیم نیافته و واقع نشده و امضاء تمام ورثه را ندارد پذیرفته نمی شود-فسخ و وصیت نامه را عیله صاحبان امضاء معتبر دانسته و ابرام نموده است. موضوع در هیات عمومی دیوان عالی کشور طرح گردیده و چنین رأی داده اند:

« رأی هیأت عمومی »

« نظر به اینکه از ماده 291 قانون امور حسبی که پذیرفته شدن وصیتنامه عادی را مشروط به تصدیق اشخاص ذینفع در ترکه دانسته است ، لزوم تایید کلیه ورثه استفاده نمی شود و عدم تصدیق بعضی از وراث مانع نفوذ و اعمال وصیت در سهم وراثی که آن را قبول کرده اند نمی باشد و ماده 832 مدنی نیز موید این معنی است و بر طبق مواد 1275 و 1278 قانون مدنی اقرار هرکس نسبت به خود آن شخص نافذ و موثر است و ملزم به اقرار خود خواهد بود رأی شعبه دهم دیوان عالی کشور که وصیت نامه عادی را در سهم وراثی که آن را تصدیق کرده اند نافذ دانسته صحیحاً صادر شده است. این رأی بموجب ماده واحده قانون وحدت رویه قضائی مصوب 1328 برأی دادگاه ها در موارد مشابه لازم الاتباع است. »