عنوان: وصول عوارض ماده 15 مکرر قانون حفاظت و بهره برداری از جنگلها ، طبق ماده واحده مصوب 1358 با شهرداری محل است.
علت طرح: اختلاف نظر شعب پنجم و پانزدهم دیوان عالی کشور
موضوع: وصول عوارض ذبح دام

خلاصه گزارش پرونده

شعبه پانزدهم دیوان عالی کشور به استناد لایحه قانون مربوط به تغییر مامور اجرأی ماده 15 مکرر قانون حفاظت و بهره برداری از جنگلها و مراتع مصوب فروردین ماه یال 1348 که در سال 1358 به تصویب شورأی انقلاب اسلامی ایران رسیده ، سرجنگلدار کل منطقه رشت را بعد از تصویب قانون مزبور فاقد اوصاف قانونی برأی مطالبه عوارض ذبح دام مربوط به ایام قبل از تصویب لایحه قانونی مزبور دانسته و رأی محکومیت فرجام خواه را نقض و قرار رد دعوی سرجنگلداری گیلان علیه او را صادر نموده است ولی شعبه پنجم دیوان عالی کشور در مورد مشابه رأی فرجام خواسته را که بر محکومیت خوانده دعوی صادر شده تایید کرده است. موضوع در هیات عمومی دیوان عالی کشور طرح گردیده و اکثریت چنین رأی داده اند:

« رأی هیأت عمومی »

« نظر باینکه در ماده واحده لایحه قانونی مصوب مهر ماه 1358 شورأی انقلاب تصریح شده که از تاریخ تصویب ماده واحده مزبور به جای وزارت کشاورزی و عمران روستایی، شهرداری های محل، مامور اجرأی ماده 15 مکرر قانون حفاظت و بهره برداری از جنگلها و مراتع کشور مصوب 1348 خواهند بود، لذا وزارت کشاورزی و سرجنگلداری در تاریخ موخر از تصویب این ماده واحده سمت و ماموریتی در اجرأی ماده 15 مکرر قانون فوق الذکر نداشته و این ماموریت بر عهده شهرداری محل می باشد. بنابرأین رأی شعبه 15 دیوان عالی کشور که با این نظر مطابقت دارد صحیح تشخیص می شود. این رأی بر طبق ماده واحده قانون وحدت رویه قضائی مصوب 1328 برأی دادگاه ها و شعب دیوان عالی کشور در موارد مشابه لازم الاتباع است. »