عنوان: رأی دادگاه در رسیدگی به اعتراض نسبت به رأی کمیسیون اراضی
اختلافی قابل تجدید نظر است.
علت طرح: اختلاف نظر شعب دوازدهم و بیست و چهارم دیوان عالی کشور
موضوع: تجدید نظر خواهی از رأی قاضی هیأت مقرر در قانون تعیین تکلیف
اراضی اختلافی موضوع اجرأی ماده 56 قانون جنگلها و مراتع
مصوّب سال 1367

خلاصه گزارش پرونده

شعبه دوازدهم دیوان عالی کشور تجدید نظر خواهی از رأی دادگاه حقوقی یک نوشهر را که در مقام رسیدگی تجدید نظری نسبت به رأی قاضی هیأت مقرر در قانون تعیین تکلیف اراضی اختلافی موضوع اجرأی ماده 56 قانون جنگلها و مراتع مصوّب سال 1367 صادر شده غیر قابل طرح در دیوان عالی کشور تشخیص داده ولی شعبه بیست و چهارم دیوان عالی کشور در مورد مشابه به تجدید نظر خواهی رسیدگی و رأی تجدید نظر خواسته را ابرام نموده است.
موضوع در هیأت عمومی دیوان عالی کشور طرح گردیده و اکثریت چنین رأی داده اند:

« رأی هیأت عمومی »

« رأی دادگاه حقوقی یک در مقام رسیدگی به شکایت »
« از رأی قاضی موضوع ماده واحده قانون تعیین »
« تکلیف اراضی اختلافی موضوع اجرأی ماده 56 »
« قانون جنگلها و مراتع مصوّب 1367 اصطلاحاً »
« رسیدگی به اعتراض می باشد نه تجدید نظروعنوان»
« تجدید نظر در ماده 9 آیین نامه اصلاحی آیین نامه »
« اجرأیی قانون مذکور پس از کلمه اعتراض از باب »
« تسامح در تعبیراست. بنابرأین با عنایت به مقررات »
«موضوعه وقت (قانون تشکیل دادگاههای حقوقی یک»
« و دو و قانون تجدید نظر آراء دادگاهها ) و اصل »
« قابل تجدید نظر بودن آراء دادگاههای حقوقی یک »
« دردیوان عالی کشور،تصمیم شعبه بیست وچهارم »
« دیوان عالی کشور که بر این اساس صادر گردیده »
« صحیح و به اکثریت آراء تأیید می گردد. این رأی »
« طبق ماده واحده قانون وحدت رویه قضائی برأی »
« شعب دیوان عالی کشورودادگاهها درموارد مشابه »
« لازم الاتباع است. »