عنوان: مرجع رسیدگی به آراء دادگاههای تجدید نظر استان در مقام اعمال
بند 2 ماده 18 قانون تشکیل دادگاههای عمومی و انقلاب دیوان
عالی کشور است.
علت طرح: اختلاف نظر شعب پانزدهم و بیست و یکم دیوان عالی کشور
موضوع: مرجع نقض رأی دادگاه تجدید نظر استان در اجرأی بند 2 ماده 18
دادگاههای عمومی و انقلاب

خلاصه گزارش پرونده

شعبه پانزدهم دیوان عالی کشور خود را صالح برأی رسیدگی به درخواست اعمال ماده 18 قانون تشکیل دادگاههای عمومی و انقلاب نسبت به رأی دادگاه تجدید نظر استان ندانسته و مرجع صالح را شعبه همعرض دادگاه صادر کننده رأی اعلام کرده است ولی شعبه بیست و یکم در مورد مشابه خود را صالح به رسیدگی دانسته و رأی دادگاه تجدید نظر استان را نقض کرده است.
موضوع در هیأت عمومی دیوان عالی کشور طرح گردیده و اکثریت چنین رأی داده اند:

« رأی هیأت عمومی »

« منظور مقنن ازذکر جمله مرجع تجدیدنظر، رأی را »
« نقض و رسیدگی می نماید در تبصره ذیل ماده 18 »
« قانون تشکیل دادگاههای عمومی وانقلاب ، مصوّب »
« سال 1373، مرجعی است که نسبت به دادگاه صادر »
« کننده رأیی که ادعای اشتباه در آن شده از حیث شأن »
« و مقام عالی تر باشد و بااین کیفیت و نظر به اصل »
«یکصد وشصت ویکم قانون اساسی جمهوری اسلامی »
« ایران در خصوص حق نظارت دیوان عالی کشور بر»
«اجرأی صحیح قوانین درمحاکم، چنانچه مرجع تجدید »
« نظردعوایی، دادگاه تجدید نظراستان باشد، مقامی که »
«حق نقض رأی صادره ازآن دادگاه را دارد دیوان عالی»
« کشورخواهد بود، خصوصاً که دادگاه صادرکننده رأی »
«علی الاصول حق نقض رأی خود را ندارد وچون دیوان»
« عالی کشورمرجع نقض وابرام است،علیهذا رأی شعبه »
« 21 دیوان عالی کشور در مقام اعمال بند 2 ماده 18 »
« قانون مزبور و پس ازتشخیص وجود اشتباه، درحدی »
«که متضمن نقض حکم صادره ازدادگاه تجدید نظراستان»
«همدان می باشد، موافق اصول وموازین قانونی تشخیص»
«می گردد. این رأی طبق ماده واحده قانون وحدت رویه »
« قضائی مصوّب سال 1328 برأی شعب دیوان عالی »
« کشور و دادگاهها در موارد مشابه لازم الاتباع است. »