عنوان : مدت تقاضای فرجام ماهوی دادستان دیوان عالی کشور همان
مدت فرجام عادی خواهد بود وپس از انقضاء مدت مذکور در
ماده 432 قانون دادرسی کیفری،مجوزقانونی ندارد.
علت طرح : اختلاف نظر شعب پنجم ونهم دیوان عالی کشور
موضوع : در خواست فرجام ماهوی دادستان دیوان عالی کشور

خلاصه گزارش پرونده

شعب پنجم ونهم دیوان عالی کشوردر مورد مهلت تقاضای فرجام دادستان کل اختلاف نظر داشته وآراء مختلفی صادر کرده اند: شعبه پنجم به موجب دادنامه شماره 3968 – 20/9/1330 امکان جریان دادخواست فرجام ماهوی دادستان کل را که طبق ماده 430 قانون آیین دادرسی کیفری به عمل آمده منوط بر این دانسته که درخواست فرجام معمول به عمل آمده و رعایت مهلت مقرر درماده 432 قانون مزبور شده باشد وبر این مبنا تقاضای فرجام ماهوی دادستان کل را به لحاظ آن که خارج از مدت تقدیم شده رد کرده است ولی شعبه نهم دیوان عالی کشور حسب رأی شماره 215 – 26/7/1134 درخواست فرجام ماهوی دادستان کل را بدون وجود درخواست فرجام عادی دادستان استان یا متهم و یا رعایت مهلت فرجامی قابل جریان دانسته و مورد رسیدگی قرار داده است.
موضوع در هیأت عمومی دیوان عالی کشور طرح گردیده و اکثریت چنین رأی داده اند:

« رأی هیأت عمومی »

« قبول تقاضای فرجام ماهوی دادستان دیوان عالی »
« کشور در صورتی که هیچ یک ازطرفین دعوی،»
« فرجام نخواسته باشند پس از انقضاء مدت ومهلت»
« مذکور در ماده 432 قانون آیین دادرسی کیفری »
« مجوز قانونی نداردزیرا با صراحت ماده مرقوم »
« به اینکه هرگاه هیچ یک از اشخاص مذکور در »
« ماده فوق تقاضای فرجام نکرده باشند دادستان »
« دیوان عالی کشور فقط تا یکماه از تاریخ اعلام »
« حکم در دادگاه حق تقاضای فرجام خواهد داشت»
«وبا اطلاق و تعمیم مفاد ماده مزبور مدت تقاضای»
« فرجام ماهوی دادستان دیوان عالی کشور همان »
« مدت فرجام عادی خواهد بود، بنابراین پذیرفتن »
« درخواست فرجام ماهوی دادستان دیوان عالی »
« کشور از طرف شعبه 9 دیوان مزبور پس از »
« انقضاء مدت مذکور مخالف صریح ماده فوق »
« بوده است.این رأی به دستورماده واحده مربوط »
« به وحدت رویه قضائی صادر و برای محاکم »
« دادگستری لازم الاتباع می باشد.»