بسم الله الرحمن الرحیم

مجموعه قوانین حقوقی، جزایی و اداری جمهوری اسلامی ایران

* این سایت دولتی نبوده و از طرف مراجع دولتی حمایت نمیشود *

حسن صفرنژاد (هشترودی)

مریم صفرنژاد

وکلای پایه یک دادگستری و مشاور حقوقی

صفحه اول درباره سایت نمونه آراء دادگاه‌ها قوانین آراء وحدت رویه قوانین مشورتی جستجو ارسال سوال حقوقی اینستاگرام

ردیف 15 - شماره 4668 مورخ 27/9/1336: آلت قتاله

عنوان : مقصود از آلت قتاله مذکور در ماده 171 قانون مجازات عمومی،
اعم است از اینکه وسیله مزبور معمولاً کشنده باشد و یا اینکه از
جهت حساس بودن موضع اصابت به مرگ مجنی علیه منتهی گردد.
علت طرح: اختلاف نظر شعبه سوم و هشتم دیوان عالی کشور
موضوع : آلت قتاله

خلاصه گزارش پرونده

نظر به صدور احکام مختلف از شعب دیوان عالی کشور در مورد ایراد ضرب منتهی به فوت مذکور در قسمت اخیر ماده 171 قانون مجازات عمومی و تغییراتی که از آلت قتاله در محاکم شده بر حسب درخواست دادستان کل کشور به شرح ذیل:« در مورد کیفر ایراد ضرب و جرح عمدی منتهی به فوت ماده 171 قانون مجازات عمومی قائل به تفصیل گردیده، به این معنی که هرگاه آلت قتاله نباشد در قسمت اول آن ماده برای مرتکب کیفر حبس موقت با اعمال شاقه مقرر گردیده و اگر آلت قتاله باشد مرتکب بر طبق قسمت آخر آن ماده در حکم قاتل عمدی و مستوجب کیفر اعدام است. نظر به اینکه در اجرای این ماده مدتهاست که بین قضات کشور اختلاف عقیده وجود دارد و بعضی از دادگاهها فقط در صورتی موضوع را مشمول قسمت آخر می دانند که آلت عرفاً و عادتاً کشنده باشد( مانند تفنگ و شمشیر و کارد و امثال آن) و بعضی دیگر کلمه ( آلت) را وسیله دانسته و با در نظر گرفتن موضع اصابت و نحوه ارتکاب عمل اگر موضع حساس بوده و عرفاً و نوعاً ضرب و جرح کشنده باشد مورد را منطبق با قسمت آخر می شناسند و حتی از شعب دیوان عالی کشور در این خصوص احکام مختلفی صادر گردیده، از جمله شعبه هشتم در حکم شماره 2421 – 22/5/35 به عنوان آن که چوب آلت قتاله نیست حکم دیوان جنائی استان نهم را نقض نموده و همچنین در حکم مورخ 30/4/35 به همین عنوان حکم دیوان جنائی مازندران را نقض نموده، در حالی که شعبه سوم در حکم شماره 21/3104 – 12/3/36 حکم دیوان جنائی استان پنجم را که چوب را از نظر حساس بودن موضع اصابت کشنده شناخته بوده وهمچنین در حکم شماره 10/3010 – 14/3/36 حکم دیوان جنائی استان نهم را که نیز چوب را با در نظر گرفتن حساس بودن موضع، قتاله دانسته بوده ابرام نموده است. نظر به اینکه صدور احکام مختلفه موجب خواهد شد که از محاکم تالی در موارد مشابه تصمیمات مختلفی اتخاذ گردد برای پایان دادن به این اختلاف و اتخاذ وحدت رویه قضائی ضمن ارسال رو نوشت احکام مزبور مستدعی است موضوع را بر طبق قانون مصوّب تیر ماه 1328 در هیأت عمومی دیوان عالی کشور طرح فرمایند.»
موضوع در هیأت عمومی دیوان عالی کشور طرح گردیده و چنین رأی داده اند:

« رأی هیأت عمومی »

« مقصود از کلمه(آلت) مذکور در ماده 171 قانون»
«مجازات عمومی وسیله ای است که مرتکب به کار»
« برده وبه مرگ مجنی علیه منتهی شده باشد و اعم»
« است از اینکه وسیله مزبور معمولاً کشنده باشد و»
« یا اینکه از جهت حساس بودن موضع اصابت به »
« مرگ مجنی علیه منتهی گردد و محدود ساختن »
« قسمت آخر ماده مزبور به موردی که آلت عرفاً »
« قتاله شناخته شود موافق با منظور ماده مزبور »
« نیست بنابراین دو حکم شماره21 /3104 - »
« 12 /3/36 و 10/3010 – 14/3/36 شعبه »
« سوم دیوان عالی کشور صحیح بوده و بر وفق »
« قانون شناخته می شود.»
تهران، میدان آرژانتین، خ ۲۱ پلاک ۵ واحد ۱۱
www.law-ir.ir 2008-2024 By 9px.ir