عنوان : افتادن یک دندان عرفاً نقص عضو تلقی نمی گردد، لذا قابل گذشت
می باشد.
علت طرح: اختلاف نظر شعب دادگاه جنائی استان خوزستان
موضوع : ایراد ضرب منتهی به شکستگی یک دندان

خلاصه گزارش پرونده

شعب اول و دوم دادگاه جنائی خوزستان در مورد تأثیر گذشت شاکی خصوصی در بزه ایراد ضرب عمدی منتهی به شکستن یک دندان آراء مختلفی صادر کرده اند: شعبه اول شکستن یک دندان را نقص عضو ندانسته و با گذشت شاکی خصوصی رأی بر موقوفی تعقیب متهم صادر کرده ولی شعبه دوم شکستن یک دندان را نقص عضو تلقی کرده و گذشت شاکی را مجوز موقوفی تعقیب متهم ندانسته است.
موضوع در هیأت عمومی دیوان عالی کشور طرح گردیده و چنین رأی داده اند:

« رأی هیأت عمومی »

« نظر به اینکه افتادن یک دندان عرفاً نقص عضو »
« تلقی نمی گردد،لذابا وجودگذشت شاکی خصوصی،»
« مورد مشمول بند یک تبصره2ماده یک قانون تسریع»
« دادرسی کیفری عمومی مصوّب دوم بهمن ماه یک »
« هزاروسیصد وپنجاه و دوشمسی بوده و قابل گذشت »
« می باشد. این رأی به استناد ماده سوم از مواد اضافه »
« شده به قانون آئین دادرسی کیفری مصوّب 1337برای»
« دادگاهها در موارد مشابه لازم الاتباع است.»