عنوان : مقررات مذکور در قسمت دوم ماده 5 قانون مجازات متخلفین در
نظام صنفی منحصراً ناظر به مواردی است که در واحد صنفی
ارزاق و سایر کالاهای مصرفی روزانه عموم عرضه شده باشد.
علت طرح: اختلاف نظر شعب ششم و هشتم دیوان عالی کشور
موضوع : تعطیل واحد صنفی بدون پروانه

خلاصه گزارش پرونده

شعب ششم و هشتم دیوان عالی کشور با استنباط از ماده 5 لایحه قانونی مجازات متخلفین از مقررات قانون نظام صنفی مصوّب 9/11/1351 در مورد تعطیل محل کسب واحد صنفی که بدون اخذ پروانه تأسیس شده، آراء مختلفی صادر کرده اند: شعبه ششم رأی فرجام خواسته دایر به تأیید رأی دادگاه جنحه که فرجام خواه را به اتهام تأسیس بنگاه معاملات ملکی بدون اخذ پروانه به استناد ماده یاد شده به پرداخت جزای نقدی و تعطیل قطعی محل کسب محکوم کرده، ابرام نموده است، ولی شعبه هشتم رأی فرجام خواسته را مبنی بر تأیید رأی محکومیت فرجام خواه به پرداخت جزای نقدی و تعطیل قطعی محل کسب به اتهام تأسیس واحد صنفی( چادر دوزی و تودوزی اتومبیل) بدون اخذ پروانه به این استدلال: ( به موجب ماده 5 لایحه قانونی مجازات متخلفین از مقررات قانون نظام صنفی، اعمال مجازات های مقرر در ماده 2 آن لایحه و تعطیل محل کسب در صورتی جایز است که در واحد صنفی که بدون پروانه تأسیس شده ارزاق و یا کالای مورد مصرف روزانه عموم عرضه شده باشد و در غیر این صورت اتاق اصناف خود می تواند واحد صنفی بدون پروانه را تعطیل نماید و چون واحد صنفی متعلق به فرجام خواه چادر دوزی عنوان شده و چادر جزء ارزاق و کالاهای مورد مصرف روزانه عمومی نیست) مخدوش دانسته و نقض کرده است.
موضوع در هیأت عمومی دیوان عالی کشور طرح گردیده و چنین رأی داده اند:

« رأی هیأت عمومی »

« مقررات مذکور در قسمت دوم ماده5 قانون »
«مجازات متخلفین از قانون نظام صنفی مبنی »
« بر ارسال پرونده به دادگاه وتعیین مجازات »
« براساس ماده2 قانون مزبور و تعطیل قطعی»
« محل کسب منحصراً به مواردی است که در »
« واحد صنفی ارزاق و سایرکالاهای مصرفی »
« روزانه عموم عرضه شده باشد. این رأی طبق»
« قانون وحدت رویه قضائی مصوّب سال1328»
« شمسی در موارد مشابه لازم الاتباع است.»